Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Το Μεγαλύτερο κατόρθωμα του ΓΑΠ….

«Ξέρετε καλά ότι δεν ζητώ ούτε χειροκροτήματα, ούτε επευφημίες για όσα έκανα. Έκανα το πατριωτικό μου καθήκον και αυτό κάνω και σήμερα, αψηφώντας το πολιτικό κόστος. Δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα στην οποία κάθομαι, με ενδιαφέρει ο τόπος να πάει μπροστά, να αλλάξει, να δώσει ελπίδα».”
Γιωργάκης Α.Παπανδρέου
Διακαναλική Συνέντευξη 25/10/2010
ΦΩΤΟ
antinews.gr

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Κι όμως η Ελλάδα ακόμη συγκινεί..


Το άρθρο στους NEW YORK TIMES, ο καθηγήτής του Κολούμπια Μάρκ Μαζάουερ το έγραψε την επομένη της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου από την Ελληνική Βουλή.Διαβάστε το προσεκτικά είναι συγκλονιστικό και τέτοιες φωνές τις έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη αυτή την περίοδο χώρα
"Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που... αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από... τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! "

Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.

Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον."


*Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=13&art_id=7128

Η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου το 2002 είχε δεχθεί να παραιτηθεί του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ν.μ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του πρώην Τούρκου διπλωμάτη, Ντενίζ Μπουλούκμπασι.


Η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου το 2002 είχε δεχθεί να παραιτηθεί του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ν.μ., γράφει σε βιβλίο που εξέδωσε ο Τούρκος πρώην...
διπλωμάτης Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος συμμετείχε στις 36 από τις 50 διμερείς επαφές που είχαν ξεκινήσει από το 2002! Ο πρώην διπλωμάτης αποκαλύπτει της περιοχές που η Τουρκία ζήτησε την «παραμονή των χωρικών υδάτων στα 6 μίλια» και αρχικά το υπουργείο Εξωτερικών, δια του Γ.Παπανδρέου αρχικά και εν συνεχεία ο Κ.Σημίτης, απάντησαν ότι "Αυτό θα μπορούσε να γίνει"!

Οι περιοχές που ο Γ.Παπανδρέου κατά τον Τούρκο πρώην διπλωμάτη, δέχθηκε να συζητήσει την παραίτηση του δικαιώματός της για επέκταση στα 12 ν.μ., εντυπωσιάζουν: Δεν υπάρχουν μόνο οι περιοχές μόνο στο Ανατολικό και το Βόρειο Αιγαίο, αλλά περιλαμβάνουν και τους στρατηγικούς διαύλους Ρόδου-Καρπάθου, Κάσου-Κρήτης και Αντικυθήρων-Κρήτης και την ... Μύκονο! Συγκεκριμένα στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία που επικρατεί καθεστώς ανοιχτής θαλάσσης που οι Τούρκοι δεσμεύουν συνέχεια για ασκήσεις του Ναυτικού τους και της Αεροπορίας! Ιδού ποιες περιοχές αναφέρει ο Ν.Μπουλούκμπασι:

-στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, κυρίως στις περιοχές κοντά στα παράλια της Τουρκίας.
- Ανατολικά, βόρεια και νότια της Σαμοθράκης και της Λήμνου
- Βόρεια και νότια της Μυτιλήνης, Ψαρών και Χίου.
- Βόρεια, νότια και δυτικά της Ικαρίας.
- Στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία που επικρατεί καθεστώς ανοιχτής θαλάσσης.
- Στα περάσματα Ρόδου-Καρπάθου, Κάσου-Κρήτης και Αντικυθήρων-Κρήτης

Σε αντιδιαστολή του γεγονότος ότι η Τουρκία πρακτικά έπαιρνε τον έλεγχο του μισού Αιγαίου, θα δεχόταν να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας! Αυτή ήταν η ... τουρκική παραχώρηση. Το ότι θα παραπέμπαμε σε διεθνές δικαστήριο τον διαχωρισμό του Αιγαίου! Ο τίτλος του βιβλίου είναι "Η σκάλα του Υπουργείου Εξωτερικών».
Eίναι ανατριχιαστικά αυτά που αναφέρει ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης, ειδικά αν σκεφθούμε ότι με την έλευση της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2009, όλα ξεκίνησαν εκεί που σταμάτησαν το 2004: Ελληνική πρόταση για προσφυγή στην Χάγη και συζητήσεις για "χωρικά ύδατα-χτένι" στο Αιγαίο!
Για τα γραφόμενα από τον Ν.Μπουλούκμπασι θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει τοποθέτηση από το πρωθυπουργικό γραφείο. Οποιαδήποτε σιωπή θα εκληφθεί ως επιβεβαίωση των όσων γράφει...

defencenet

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ.







Βλέπουμε αυτές τις ημέρες, ότι  η «έντονη» πολιτιστική  δραστηριότητα του Δήμου Κορινθίων, έχει μεταφερθεί και στα πανηγύρια του Καποδιστριακού πλέον Δήμου.Πάρα από τα καλαματιανά του Δημάρχου και τις προσφωνήσεις μεταξύ του ζεύγους Βουλευτίνας και Αντιδημάρχου, εν μέσω ενθουσιωδών επιδοκιμασιών!!!!  (ουουουουου, έξωωωω κλπ), έχουμε και, με την επέμβαση του Δημάρχου;,  την ανάληψη της ευθύνης της δραστηριότητας, (βλέπε Αθίκια), από τον «Δημοτικό μας» διοργανωτή τέτοιων εκδηλώσεων.

Αλήθεια αντιπολίτευση υπάρχει;

Δεν θα σχολιάσει τουλάχιστον ούτε ο αρμόδιος πανηγυροσχολιαστής;