Ωστόσο, οι πληροφορίες που έρχονται από τη Κύπρο είναι το λιγότερο εντυπωσιακές, με αποτέλεσμα έως το τέλος τους χρόνου όπως μας ενημέρωσαν αρμοδίως «θα δούμε πράγματα και θάματα», ενώ καθίστανται απολύτως κατανοητές και οι γαλλικές δηλώσεις.
Σύμφωνα με όλα τα έως τώρα δεδομένα στα θαλάσσια οικόπεδα 10 και 11 τα οποία άμεση εμπλοκή έχει η γαλλική ΤΟΤΑL φαίνεται να έχει βρεθεί ένα «θηριώδες» (αυτή είναι η ακριβής λέξη που χρησιμοποιήθηκε) κοίτασμα πετρελαίου, το οποίο βρίσκεται σε μεγάλο βάθος περί τα 7.400 μέτρα.
Σύμφωνα με όλους τους υπολογισμούς η πιθανότητα ανακάλυψης του συγκεκριμένου κοιτάσματος είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από τη «μέση πιθανότητα».
Οι δε πληροφορίες που έρχονται από τη Γαλλία αλλά και τη Νέα Ορλεάνη στις ΗΠΑ, όπου γίνονται οι μελέτες των στοιχείων δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως, ενώ η πιθανή θέση του κοιτάσματος και η χρονολογία δημιουργίας του, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μας παραπέμπει… στην εποχή των δεινοσαύρων (Παλαιόκαινο και Μεσοζωϊκό).
Η ποσότητα αναμένεται να κυμανθεί από το 1-4 δισεκατομμύρια βαρέλια, με συνολική αξία να αγγίζει τα 400 δισεκατομμύρια, με τιμή εκκίνησης τα 100 δισεκατομμύρια (όπως γίνεται αντιληπτό λαμβάνουμε ως μέση τιμή του βαρελιού τα 100 δολάρια).
Και ερχόμαστε στο πλέον εντυπωσιακό της είδησης: Οι Γάλλοι είναι τόσοι σίγουροι πως στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει κοίτασμα ώστε ζητάνε να «τρυπήσουν» αμέσως μόλις λάβουν την άδεια από την Κύπρο για τη συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς πρώτα να προχωρήσουν σε σεισμικές τρισδιάστατες έρευνες (τα γνωστά πλέον σε όλους μας σεισμικά 3D).
Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως εάν οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευτούν, στην ουσία θα μιλάμε για το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στη Μεσόγειο, το οποίο θα είναι άμεσα αξιοποιήσιμο (δεν χρειάζεται η επεξεργασία που γίνεται στη περίπτωση του φυσικού αερίου), ενώ θα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μία από τις ποιο βαθιές γεωτρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Με αυτή την αναφορά δεν χρειάζεται να προβούμε σε εικασίες αναφορικά με τη στρατηγική της κυπριακής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα…
Στο επίπεδο της αξιοποίησής του από τον ελληνισμό, είναι προφανές πως η εξαγωγή μία τέτοιας ποσότητας χρειάζεται την κατασκευή αγωγού, αφού τα δεξαμενόπλοια δεν φτάνουν. Ο αγωγός αυτός θα περάσει από ελληνικά ύδατα (άρα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) εννοώντας πως ο βυθός αλλά και η διαδρομή θα πρέπει να «ελέγχεται άμεσα» από εκείνους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την ασφάλειά του, δηλαδή την ΕΕ (μέσω Ελλάδας και Κύπρου) και τις ΗΠΑ, εκτός κι αν το άμεσο μέλλον κρύβει εκπλήξεις με την εμπλοκή και της Ρωσίας στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων της περιοχής, εάν δεχτούμε πως ο διαμοιρασμός των οικοπέδων της Κύπρου αλλά εκείνων της Ελλάδας (από το 2014 και μετά) θα γίνει με οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά κριτήρια.
Είναι προφανές πως αυτή την εποχή η μοίρα του ελληνισμού σταδιακά αλλάζει. Το κατά πόσο αυτή η αλλαγή θα είναι προς το συμφέρον του ή σε βάρος του, θα εξαρτηθεί από τις πράξεις αλλά κυρίως από τις παραλήψεις μας. Και προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, ας δούμε τι λέει ο «πατέρας» των κυπριακών πετρελαίων, Σόλων Κασίνης, για το θέμα.
Πηγή
