Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΜΠΑΝΙΕΡΑΣ

"Ο πόλεμος τελείωσε...Και είμαστε ηττημένοι".

'Αρθρο του επίτιμου Α/ΓΕΝ Α.Αντωνιάδη.

 Του ΑΝΤΩΝΗ Ξ.ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ*

Φρεγάτες η Κορβέτες
φαίνεται να είναι ο νέος προβληματισμός του Υπουργείου Άμυνας και του Πολ.Ναυτικού. Προσωπικά και με τις σημερινές οικονομικές συγκυρίες ,θεωρώ ρητορικό το δίλημμα, χωρίς ιδιαίτερη ουσιαστική σημασία. Είναι γνωστό ότι  γενικώς τα οπλικά συστήματα πρωτίστως χρησιμοποιούνται για την αποτροπή και συνεπακόλουθα εφόσον γίνει αναπόφευκτος ,για την διεξαγωγή του πολέμου. Ο δε πόλεμος μεταξύ των πολλών δεινών ,έχει ως κυρίαρχη επίπτωση την οικονομική εξαθλίωση και χρεοκοπία του ηττημένου ,το οποίο είναι και το τελικό ζητούμενο ,προκειμένου  να υποκύψει στις απαιτήσεις του νικητή.

Στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι από όλους όσους σήμερα αναλίσκονται σε στρατηγικές αναλύσεις (είτε τα ΜΜΕ ,είτε η Βουλή ,είτε τα καφενεία ) ελάχιστοι έχουν  συνειδητοποιήσει ότι ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος ,με την προοπτική του οποίου έχουν γαλουχηθεί πολλές γενεές νεοελλήνων ,έχει τελειώσει και ότι είμαστε   αναμφισβήτητα οι ηττημένοι.

Το ότι ακόμα δεν έχουμε παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα οφείλεται σε ευνοϊκή για εμάς ,επί του παρόντος, διεθνή πολιτικό-οικονομική συγκυρία των εμπλεκομένων  ισχυρών οικονομικά Χωρών και Οργανισμών ,του ΔΝΤ και της ΕΕ καθώς και των όποιων προθέσεων τους για την στήριξη η μη του ευρώ στην "μάχη" του έναντι του δολαρίου.

Εάν δεν αντιληφθούμε έγκαιρα ότι το ουσιαστικό αμυντικό μας οπλοστάσιο  δεν είναι οι ναύσταθμοι ,τα αεροδρόμια και τα στρατόπεδα ,αλλά οι δείκτες της οικονομικής μας ευμάρειας και ανάπτυξης και όσο η Ελλάδα παραμείνει καθηλωμένη σε πολιτικές ,κοινωνικές και οικονομικές αντιλήψεις τριτοκοσμικών χωρών ,τότε φοβάμαι ότι επίκειται να χαθεί και ο Ελληνοαλβανικός  και ο Ελληνοβουλγαρικός και γιατί όχι και ο Ελληνοσκοπιανός πόλεμος.

Πρέπει επιτέλους να ανοίξουμε τα μάτια μας στον 21 αιώνα και να αντιληφθούμε ότι η διεθνής υπόσταση και το ειδικό βάρος μιας χώρας δεν καθορίζεται με νικηφόρες ναυμαχίες και στρατιωτικές επελάσεις ,αλλά παίζεται στα διεθνή χρηματιστήρια.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχουμε γυρίσει την πλάτη στις Ελληνιστικές μας καταβολές και παιδεία ,χάριν του Ελληνοχριστιανικού μορφώματος. Εάν όμως επιχειρούσαμε μια αναψηλάφηση στους Έλληνες κλασσικούς θα διαπιστώναμε ότι ο Σοφοκλής προφητικά συμβούλευε ότι "με τους διπλανούς μας πρέπει να έχουμε ειρήνη ,....πόλεμο πρέπει να έχουμε με τα λάθη μας". Ας τον ακούσουμε ,έστω και κατόπιν εορτής ,γιατί και διαχρονικά ατελείωτα είναι τα λάθη μας και επιτακτική ανάγκη από ειρηνική συνύπαρξη έχουμε.

Τούτων όλων δοθέντων ,παραμένει βέβαια ο προβληματισμός Φρεγάτες η Κορβέτες ; Ως πρώην Αρχηγός του Πολ.Ναυτικού και έχοντας υπάρξει ένθερμος υποστηρικτής της ανάγκης ανανέωσης του γερασμένου Στόλου μας με καινούργιες μονάδες ,θεωρώ ότι μοναδικό κριτήριο επιλογής θα πρέπει να είναι η πιο οικονομικά συμφέρουσα λύση και αυτή η οποία θα μας εξασφαλίσει τα ισχυρότερα διεθνή πολιτικά και φυσικά οικονομικά ερείσματα στον αγώνα μας για οικονομική ανάκαμψη και συνεπακόλουθη εθνική επιβίωση.

Αντεγκλήσεις σχετικά με το μέγεθος ή τις τεχνικές προδιαγραφές του σκάφους και τις δυνατότητες των οπλικών συστημάτων ,αποτελούν κατά την γνώμη μου ,ενδεχομένως καλοπροαίρετες  ,ανερμάτιστες όμως απόψεις περιθωριοποιημένων αντιλήψεων ,μοναδικός στόχος των οποίων ,έστω και ακούσιος ,καταλήγει να είναι η συσσώρευση μαύρου χρήματος στα ταμεία των μεσαζόντων και φυσικά των πολιτικών κομμάτων.
Ο πόλεμος τελείωσε ,ας μαζέψουμε τα όποια συντρίμμια μας. 


*ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
Επίτιμος Α/ΓΕΝ
http://www.onalert.gr/

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΗΣΑΝΕ ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ?

Μετά τον Αστακό ναυαγεί και η επένδυση στο Ελληνικό! - Συνέντευξη Πάτρικ Θήρος - newscode.gr

Ο ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Πέμπτη, 20 Ιανουαρίου 2011


Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Δομικό στοιχείο της παρακμής, που οδήγησε την χώρα στο χείλος του γκρεμού, είναι κι ο Τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός.
Από ελεγκτής της εξουσίας κι ανεξάρτητος παράγοντας διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, σε πολλές περιπτώσεις, κατρακύλησε σε περιτύλιγμα για cd και dvd. Όργανο μιας παρασιτικής ολιγαρχίας, «δολοφόνος προσωπικοτήτων», χειραγωγός συνειδήσεων, φερέφωνο προπαγάνδας και Καιάδας ειδήσεων και συνειδήσεων.

Πως ήταν η στάση των Ιρλανδικών ΜΜΕ στην πρόσφατη κρίση, όπου καθημερινά και σε ζωντανή μετάδοση οι Δημοσιογράφοι ξεφτίλιζαν τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς και έτριβαν στα μούτρα της κοινωνίας την ωμή αλήθεια; Ε, καμμία σχέση.


Προέκταση των εργολάβων και προμηθευτών, τα παθητικά μαγαζιά της «ενημέρωσης», ήταν και είναι σε κάποιες περιπτώσεις «έξοδα παραστάσεως» των εξωθεσμικών κέντρων για να παίρνουν έργα, να πουλάνε όπλα ή για να επιβάλλουν πολιτικά πρόσωπα που θα τους επιτρέψουν να πάρουν έργα ή να πουλήσουν όπλα. Έτσι στο σύνολο της η μπίζνα, τουλάχιστον μέχρι προ κρίσης, ήταν κερδοφόρα. Τώρα όμως…
Αδιαφανή οικονομικά κι ενίοτε αφανής η ιδιοκτησία, μέσω αχυρανθρώπων. Κάθε «νταβαντζής» κι ο «αυτοφωράκιας» του. Φοροδιαφυγή και θεσμική ακροβασία μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας στον τρόπο λειτουργίας τους, συνιστούν ένα εξωθεσμικό όνειδος για την δημοκρατία μας αλλά και για κάθε έννοια καλώς εννοούμενου επιχειρείν.


Κλίκες της «πολιτικής ορθότητας» αλληλοπροωθούνται και στελεχώνουν μηχανισμούς μαζικής παραπληροφόρησης, που αποστολή έχουν να αποκρύψουν και διαστρεβλώσουν γεγονότα, να προωθήσουν χωρίς όρους κι αναστολές τα συμφέροντα της παρασιτικής ολιγαρχίας και ξένων εντολοδοτών, να χτυπήσουν άξιους κι ικανούς, να εξυψώσουν κι ηρωοποιήσουν πρόθυμους και χρήσιμους «ηλίθιους».


Το καθήκον αληθείας, η αντικειμενικότητα κι η υποχρέωση διασταύρωσης της είδησης, οι στοιχειώδεις συναλλακτικές υποχρεώσεις του Τύπου απέναντι στο κοινό, είναι απλώς ανέκδοτο.
Θα σας πω μια ενδεικτική ιστορία που μου αφηγήθηκε ένας πολύ σοβαρός άνθρωπος. Μια φορά κι ένα καιρό, πριν πολλά χρόνια, ένα αστόπαιδο, που ‘χε το προοδευτιλίκι στο κούτελο, ήταν τότε και της μόδας, πήγε στην Αμερική, όπου δούλευε και σπούδαζε, όπως χιλιάδες άλλοι.


Εκεί μαζί μ’ έναν άλλο Έλληνα, κολλητό του, επίσης της πολύ βαριάς «αριστεράς», κάνανε μια ψιλοκομπίνα για να μιλάνε τζάμπα στο τηλέφωνο με τους συγγενείς και φίλους τους στην Ελλάδα. Συνηθισμένα ρωμέϊκα πράγματα. Αυτό που δεν ξέρανε όμως, είναι ότι στις ΗΠΑ οποιαδήποτε κλοπή, απάτη κλπ, σε σχέση με το ταχυδρομείο ή την τηλεφωνία, είναι ομοσπονδιακό αδίκημα. Θέλετε από σύμπτωση, θέλετε γιατί τους παρακολουθούσανε λόγω φρονημάτων κι άλλων δραστηριοτήτων, τους σβέρκωσε το FBI. Τους ετέθη ένα πολύ απλό δίλημμα.


 Ή θα δεχόντουσαν να δουλέψουν για την Υπηρεσία (μία είναι η Υπηρεσία) ή θα εξασφάλιζαν μερικά χρονάκια διακοπές σε ευαγές ομοσπονδιακό ίδρυμα μαζί με τον Ληρόϋ Ουάσινγκντον και την παρέα του, που ισοβίτες γαρ, θα εκτιμούσαν πολύ τα τρυφερά ελληνάκια. Ως γνήσιοι ιδεολόγοι διάλεξαν την κουρτίνα ένα κι έτσι το καλόπαιδο αυτό ξεκίνησε να κάνει δουλειές για την μεγάλη μας φίλη και σύμμαχο. Κι όπως λένε οι σοφοί αμερικάνοι, once a marine, always a marine. Ο τύπος γύρισε στην Ελλάδα μεταλλαγμένος και με καινούργιο αφανές αφεντικό. Ικανός και πρόθυμος, με τις υπηρεσίες του δημιούργησε καλές σχέσεις με παράγοντες των ΗΠΑ κι από τα ΜΜΕ που εργάστηκε, προωθούσε και προωθεί, πάντα με την σοβαροφάνεια του, την ατζέντα, όσο αντιδημοφιλής κι αν είναι αυτή. Στην παράδοση Οτσαλάν υπέρ των Τούρκων και των Αμερικανών με κάλυψη στον Σημίτη. Στους βομβαρδισμούς της Σερβίας υπέρ της επέμβασης. 


Στο Σχέδιο Ανάν διαπρύσιος κήρυκας του ΝΑΙ. Στα ελληνοτουρκικά αβανταδόρος των Τούρκων και στο ψευδομακεδονικό αβανταδόρος των επιγόνων του Ιβάν Μιχαήλοφ, φίλου και συνεργάτη του Χίμλερ, ιδρυτή των σκοπιανών βοηθητικών ταγμάτων των SS, κολλητού του γεονοκτόνου Άντε Πάβελιτς, του Κροάτη αρχηγού της αιμοσταγούς Ουστάσα, μπροστά στον οποίο ο Ράϊνχαρτ Χάϋντριχ ήταν αρσακειάδα. Στιλβωτής του Μνημονίου και κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, υβριστής και συκοφάντης κάθε πατριωτικής φωνής, πρόθυμος αναμεταδότης κάθε παραπληροφόρησης, στέκεται σταθερά αντίθετος στο εθνικό συμφέρον και «πουσάρει» με το αζημίωτο, υποθέτω, διάφορα συμφέροντα, από πολιτικές φιλοδοξίες γόνων κι επιγόνων, μέχρι περιβαλλοντικές μπίζνες κολλητών του. Την ιστορία μου την αφηγήθηκε κραταιός παράγων της Ομογένειας, από αυτούς που πέτυχαν το αμερικάνικο εμπάργκο κατά της Τουρκίας την περίοδο 1974-1977. 


Ο εν λόγω, θέλοντας να την επιβεβαιώσει, μου είπε ότι απευθύνθηκε σε WASP φίλο του, που διετέλεσε Διευθυντής της ακατανόμαστης Υπηρεσίας. Η απάντηση που έδωσαν οι παλιοί υφιστάμενοί του στον φλεγματικό Αμερικάνο, όταν ρώτησε για τους δυο Έλληνες, ήταν “we cannot reveal any information, because the file is still active, open” («δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε οποιαδήποτε πληροφορία, γιατί ο φάκελος είναι ακόμη ενεργός, ανοικτός»)! Πάντως αυτά κυκλοφορούν, από το μαρτυρικό Βελιγράδι ως το κλεινόν Άστυ και τα χωριά της Μακεδονίας μας.
Αλήθεια ή ψέματα; Ποιος ξέρει; Αν ναι, τότε θα υπάρχουν και χαρτιά…Πάντως έκτοτε αλλιώς βλέπω, διαβάζω κι ακούω τον εν λόγω. Απλώς μου κάνει εντύπωση μια επίμονη στάση. Όπου κείται το εθνικό και λαϊκό συμφέρον, κοιτάζω απέναντι κι αυτός ο τύπος και μερικοί άλλοι πάντα στέκονται εκεί…. Σύμπτωση;

* Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (19-1-2011)

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ?

Επιστολή αξιωματικού ο οποίος έχει δηλώσει παραίτηση πριν από 8 μήνες και ακόμη εκκρεμεί η αποστρατεία του!

Αξιότιμες/-οι Κυρίες/-οι,

Καλή Χρονιά, με υγεία σε σας και τις οικογένειές σας.

Είμαι ακόμη εν ενεργεία (εε) Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ). Έχοντας πλέον συμπληρώσει το χρόνο υπηρεσίας προς απολαβή σύνταξης (διάγω στο 27ο έτος της Στρατιωτικής μου Υπηρεσίας) και επιθυμώντας να επανέλθω στον ιδιωτικό βίο, από 28 Μαΐου 2010 [εδώ και οκτώ (8) μήνες] έχω υποβάλλει ιεραρχικά στην Υπηρεσία μου αναφορά συνταξιοδότησης, συνταγματικό δικαίωμα που μου το παρέχει η ισχύουσα στη χώρα μας νομοθεσία, η οποία αναφορά μου μέσω στρατιωτικής αλληλογραφίας, προωθήθηκε ιεραρχικά προς εξέταση (αυτός είναι και λόγος που προηγουμένως ανέφερα τη λέξη «ακόμη»). Από την πλευρά μου, όλα έχουν πραγματοποιηθεί σύμφωνα με την δέουσα/προβλεπόμενη από τους Νόμους, Διατάξεις και Στρατιωτικούς Κανονισμούς διαδικασία.

Συγκεκριμένα, ο φάκελος που εμπεριέχει την Εγκύκλιο Αποστρατείας μου, από 17 Δεκεμβρίου 2010 βρίσκεται σύμφωνα από προφορική μου ενημέρωση, στο Γραφείο του κ. Αναπληρωτή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΑΝΥΕΘΑ) κ. Πάνου Μπεγλίτη. Ενημερωτικά, αφού την υπογράψει ο κ. ΑΝΥΕΘΑ, απομένει να προωθηθεί στον κ. Υπουργό Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, στη συνέχεια στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έπειτα να δοθεί στο Εθνικό Τυπογραφείο προς δημοσίευση σε ΦΕΚ και στη συνέχεια να προβώ από τη μεριά μου σε μία αλυσίδα ενεργειών που απαιτούνται (καθόλου λίγες και κάπως χρονοβόρες), προκειμένου να δρομολογηθούν οι διαδικασίες συνταξιοδότησής μου.

Δεν σας κρύβω, ότι έχω έντονα ενοχληθεί από την ταλαιπωρία την οποία βιώνω τόσο εγώ προσωπικά, όσο και η οικογένειά μου. Ταλαιπωρία, που κρύβει πολλές πτυχές και εμπεριέχει έντονα και ποικίλα συναισθήματα που δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Δεν γνωρίζω για ποιον λόγο δεν προωθείται το θέμα μου (τη στιγμή που είναι υπόθεση που δεν απαιτεί σκέψη και φιλοσόφηση, εφόσον πρόκειται για καθαρά τυπική διαδικασία-μέχρι και αρχές του 2010 οι προβαίνοντες συνάδελφοι αποστρατεύονταν σε έξι μήνες - δεν ισχύει η ‘’καραμέλλα’’ ότι είναι πολλές οι αιτήσεις και δεν προλαβαίνουν!!!), δεν γνωρίζω εάν κρύβονται κάποιου είδους σκοπιμότητες και εν τέλει απορώ γιατί πρέπει να καταφεύγω σε ενέργειες της παρούσης μορφής, προκειμένου να διεκδικήσω τα αυτονόητα από το νόμο δικαιώματά μου. Έλαβα μία απόφαση, για μένα καθόλου εύκολη, έχοντας υπηρετήσει την Πατρίδα σε απόλυτη προτεραιότητα (η οικογένεια ήταν πάντα σε δεύτερη μοίρα) και τώρα εισπράττω αντ’ αυτού τουλάχιστον πικρία, για να μην πω τιμωρία; Νοιώθω ότι κάποιοι επεμβαίνουν και μου δημιουργούν πρόβλημα στον οικογενειακό μου προγραμματισμό, ακυρώνοντας από θέση ισχύος την προσωπικότητά μου και την ατομική και εθνική μου αξιοπρέπεια.

Ακούστηκε ότι πιθανώς το αφήνουν για να προσμετρηθούν οι αποχωρήσεις στον κανόνα 1/5 για τις προσλήψεις στο δημόσιο!;... Γι’ αυτό λοιπόν δεν υπογράφουν; Άρα αποτελώ μέρος οργανωμένου Σχεδίου πολιτικής σκοπιμότητας; Αν οι κύριοι βρίσκονταν στη θέση μου πώς θα ένοιωθαν; Τι θα έπρατταν; Όταν άλλοι (πλην Θεού) ρύθμιζαν τη ζωή τους; Εάν έστω κι αυτό ισχύει, το έτος ‘’ανοιξε’’ εδώ και 18 ημέρες!!! Τι περιμένουν; Απαράδεκτα φαινόμενα. Πρώτη φορά στη ζωή μου. με διακατέχουν συναισθήματα τόσο ποικίλα και αρνητικά. Σε λίγες ημέρες κλείνω 8 μήνες αναμονής! Η δικαιούμενη άδειά μου τελειώνει. Η υπομονή μου εξαντλείται. Η αγανάκτησή μου μεγαλώνει, Πού θα πάει αυτό;;; Υπήρξαν όμως από την άλλη και πρόσφατα περιστατικά, που συνάδελφοι “ξεμπέρδεψαν” στο 6μηνο-7μηνο (δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2010). Πώς λοιπόν να μην μου υποκινούνται υποψίες;

Κατόπιν των παραπάνω, ως Έλληνας πολίτης απαιτώ την άμεση προώθηση του υπόψη αιτήματός μου, όχι μόνο από το Γραφείο του κ. ΑΝΥΕΘΑ, αλλά μέχρι τελικού του σταδίου (δημοσίευση σε ΦΕΚ).
Με εκτίμηση
Ι. Ζ.

ΜΟΝΟ ΕΔΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΞΗΣ

Στo πλαίσιο ενός κοινωνικού πειράματος σε μια ομάδα 50 ανθρώπων (μισοί-μισοί, άνδρες και γυναίκες) δόθηκε ένα κείμενο και η επιλογή να βάλουν σ' αυτό το κείμενο ένα κόμμα.

 Το κείμενο ήταν: "Αν ο άνδρας ήξερε πραγματικά την αξία που έχει η γυναίκα θα πήγαινε στα τέσσερα". 

Όλες οι γυναίκες βάλανε το κόμμα μετά από τη λέξη "γυναίκα", όλοι οι άνδρες βάλανε το κόμμα μετά τη λέξη "έχει".

ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΛΑΠΕΙ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΣΤΙΣ Η.Π.Α.
Του   Αντωνίου Α. Αντωνάκου   
Καθηγητού    Φιλολόγου Ιστορικού-Συγγραφέως
Από το περιοδικό ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ
 

Tο Άγαλμα της Ελευθερίας, του οποίου η επίσημη ονομασία είναι "Η Ελευθερία φωτίζοντας τον κόσμο" (αγγλιστί "Liberty enlightening  the World" γαλλιστί "la Liberte eclairant le monde"), είναι ένα κολοσσιαίο άγαλμα πάνω στην ομώνυμη νησίδα και μέσα στο άνω τμήμα του Κόλπου της Νέας Υόρκης. Το άγαλμα αυτό στήθηκε σε ανάμνηση της φιλίας των λαών των ΗΠΑ και της Γαλλίας.
Το συνολικό του ύψος είναι 93 μέτρα (302 πόδια) μαζί με το βάθρο, και κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας Μπριτάννικα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία. Η γυναίκα αυτή κρατάει έναν πυρσό στο υψωμένο δεξί της χέρι και μια ενεπίγραφη πλάκα στο αριστερό όπου αναγράφεται η ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776. Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει έως το ύψος του εξώστη και μια ελικοειδής σκάλα οδηγεί σε μιαν εξέδρα παρατηρήσεως πάνω στο στέμμα που φοράει η Ελευθερία. 0 πυρσός που κρατάει βρίσκεται σε 93 μέτρα ύφος πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης. Στην βάση του αγάλματος βρίσκεται το Αμερικανικό Μουσείο της Μεταναστεύσεως (American Museum of Immigration).
Την πρόταση για την κατασκευή του αγάλματος διατύπωσε ένας Γάλλος ιστορικός, ο Εντουάρ ντε Λαμπουλάϊγ, μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο. Συγκεντρώθηκε ένας ικανός αριθμός χρημάτων με εισφορές του γαλλικού λαού και το έργο άρχισε στη Γαλλία το 1875, υπό την διεύθυνση του γλύπτη Φρεντερίκ-Ωγκύστ Μπαρτολντί.
Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φύλλα χαλκού, που σφυρηλατήθηκαν με το χέρι για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και συναρμολογήθηκαν πάνω σε έναν σκελετό από τέσσερα γιγάντια χαλύβδινα υποστηρίγματα, τον οποίο είχε σχεδιάσει ο διάσημος από την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ, Αλεξάντρ-Γκυστάβ Άιφελ.
Το 1885 το περατωμένο άγαλμα, που είχε ύψος 46 μέτρα περίπου (151 πόδια και 1 ίντσα) και ζύγιζε 225 τόνους, αποσυναρμολογήθηκε και φορτώθηκε για να μεταφερθεί στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Το βάθρο, που κατασκευάστηκε μέσα από τα τείχη του φρουρίου Γουντ στη νησίδα Μπέντλο, περατώθηκε αργότερα. Το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του και στις 28 Οκτωβρίου 1886 αφιερώθηκε στον πρόεδρο Κλήβελαντ.
Την διαχείριση και φροντίδα του αγάλματος είχε στην αρχή η Επιτροπή Φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους. Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από τον αμερικανικό στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο των Στρατιωτικών.
Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Το 1937 το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήθηκε και το υπόλοιπο νησί ενσωματώθηκε στο μνημείο ως περιβάλλων χώρος. Το 1956 το νησί Μπέντλο μετονομάσθηκε σε "Νησί της Ελευθερίας" (Liberty Island) και το 1965 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα 'Ελις, άλλοτε σταθμός μεταναστών. Η συνολική έκταση του χώρου του μνημείου έφθασε έτσι τα 23,63 εκτάρια.
Είπαμε ανωτέρω ότι κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας "Μπριτάννικα" το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία, υπονοώντας ότι η γυναίκα αυτή είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία.
Αποκρύπτουν όμως συστηματικά ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατος Ελλάς έχει δώσει για μία ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα της ελευθερίας κάπου αλλού είχε δει την μορφή αυτή. Και η μορφή αυτή είναι η μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος - Ηλίου.

Ναι αγαπητοί φίλοι. 0 φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς την μορφή. Και ευτυχώς για μας η αθάνατη ελληνική γη της Κορινθίας μας διέσωσε αυτή την εικόνα για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζουμε την αλήθεια.
Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη για τον επισκέπτη που δεν είναι υποψιασμένος. Βρίσκεται σε μία τρίπτυχη πλάκα μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία, στο αριστερό τμήμα, απεικονίζει έναν Άγγελο, μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής πίστεως, και είναι κατά τους αρχαιολόγους η μορφή της θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται ρόδακας. Και στην μέση ω του θαύματος!!! Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας! Η πνευματική ιδιοκτησία είναι πασιφανές σε ποιόν ανήκει.
Λέγεται από ανθρώπους της Κορίνθου που γνωρίζουν ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και έντιμος άνθρωπος, έχει δηλώσει ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στον χώρο του Μουσείου όπου η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, διότι είναι η πηγή του εθνικού τους συμβόλου.
Αν όντως είναι έτσι εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως αποφάσισα να αποκαλύψω στους συνέλληνες το θέμα και κυρίως στους ομογενείς μας των ΗΠΑ, για να ενημερώσουν τους Αμερικανούς ότι το εθνικό τους σύμβολο, το οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι.
Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι Ελληνικά. Οι τούρκοι πήραν την ημισέληνο από το νόμισμα των Βυζαντίων που απεικόνιζε την νίκη τους επί του Φιλίππου σε μία νύχτα που το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι ενεφανίσθησαν με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό.
0 Αδόλφος Χίτλερ οικειοποιήθηκε την περίφημη "τετραγάμμα", την κοσμούσα το ιμάτιο της Αθηνάς του Παρθενώνος, ένα από τα κατ' εξοχήν ωραιότερα σύμβολα των Ελλήνων και του έδωσε μιαρή χροιά ονομάζοντας το "σβάστικα" και κάνοντας το σύμβολο του ναζισμού. Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι της Βεργίνας, οι δε υπόλοιποι βόρειοι γείτονές μας τον Δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου.
Στις ημέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει, άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Είναι αυτό που έχει γράψει ο μεγάλος Θουκυδίδης στο Γ,82,4: "Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει", που αποδίδεται "για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων".
Έτσι δεν γίνεται σήμερα; Απλό παράδειγμα, και δεν είναι το μόνο, αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος, έργο του Φειδία. Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοιο σημείο διαστρεβλώσεως, που τα γλυπτά του Παρθενώνος είναι γνωστά παγκοσμίως με τον όρο ελγίνεια μάρμαρα. Καταλαβαίνετε τί λέω; Τα περίφημα γλυπτά του Παρθενώνος, τα γλυπτά του Φειδία, δεν είναι γνωστά με το όνομα του δημιουργού αλλά με το όνομα του κλέφτη. Αιδώς! Αλλά για αυτό το θέμα προτίθεμαι να επανέλθω με εκτενές άρθρο και πολλά στοιχεία.
Προς το παρόν να γνωρίζουν οι συνέλληνες και ιδιαιτέρως οι συμπατριώτες μας των ΗΠΑ, και να το μεταφέρουν στους αμερικανούς, ότι το εθνικό τους σύμβολο, το άγαλμα της Ελευθερίας, έλκει την καταγωγή τής μορφής του από την Ελλάδα και ιδιαιτέρως από την μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος. Τούτο δε μπορούν να το αποδείξουν αλλά και να το θαυμάσουν στο Μουσείο της Κορίνθου, το οποίο τους καλούμε να επισκεφθούν το συντομότερο.

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΝ ΙΣΘΜΟ?

 Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
 Τον τελευταίο καιρό οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Ας δούμε όμως τώρα, πότε έγιναν οι πρώτες μεγάλες απεργίες στην Ελλάδα.
Η πρώτη μεγάλη απεργία, στην ελεύθερη Ελλάδα,  έγινε περίπου εξήντα χρόνια μετά την ανακήρυξη της ως ελεύθερου κράτους.
Την κήρυξαν το 1888 οι εργαζόμενοι στην διόρυξη  του Ισθμού της Κορίνθου, κράτησε ένα τριήμερο κι έγινε για τον σωστό υπολογισμό των ωρών εργασίας. ΄Εληξε μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ απεργών και εργολάβων και τη σχετική συμφωνία που υπέγραψαν : «εφεξής τα ημερομίσθια υπολογίζονται από 37 έως 40΄ λεπτά την ώρα και με τον όρο να υπολογίζονται όλες οι ώρες της εργασίας ακριβώς!...» Φαντασθείτε λοιπόν πόσο σκληροί  εκμεταλλευτές ήταν οι εργολάβοι της εποχής εκείνης…
Η απεργία αυτή συνέπεσε με μία άλλη λαϊκή κινητοποίηση που εξελίχθηκε σε μαζική κάθοδο των Μαρουσιωτών στην Αθήνα, που διαδήλωναν εναντίον της κυβερνήσεως επειδή ο δήμαρχος Αθηναίων Τιμολέων Φιλήμων σχεδίαζε να πάρει το μαρουσιώτικο νερό και να το συνδέσει με το Αδριάνειο υδραγωγείο για να πίνουν καλό και υγιεινό νερό οι Αθηναίοι. Επιτροπή των διαδηλωτών δέχτηκε στο γραφείο του  ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης που τους διαβεβαίωσε ότι « δεν υπάρχει κίνδυνος να αδικηθούν».
Και οι δύο αυτές απεργίες, έγιναν κατά την διάρκεια των «δημοτελών»  ή «γυμνικών αγώνων» της Δ΄ Ζάππειας Ολυμπιάδας, με χρήματα που διέθεσε ο Ιω. Φωκιανός, ξοδεύοντας  τις οικονομίες του, ακόμα και την … προίκα της  αδελφής του Καλλιόπης!!! Τότε είχαν γίνει και τα εγκαίνια του Δημοτικού θεάτρου  όπου έδωσε παραστάσεις ο θίασος της διάσημης Σάρας Μπερνάρ, που είχε παντρευτεί τον γαλλοτραφή έλληνα ηθοποιό Αριστείδη Δαμαλά που πέθανε ένα χρόνο μετά σε ηλικία 34 ετών…
Η απεργία των εργατών στην διόρυξη του Ισθμού, ξύπνησε πολλούς κλάδους εργαζομένων, που κατέφευγαν σ’ αυτήν, όταν αδικούνταν. Έτσι, τέσσερα χρόνια – πέραν των φοιτητικών -  αρχίζουν νέες απεργίες. Πρώτα οι αμαξηλάτες της Αθήνας που ζητούσαν αναπροσαρμογή των κομίστρων.
Η απεργία τους κράτησε μία εβδομάδα και την ανέστειλαν με την παρέμβαση του διαδόχου Κωνσταντίνου. Διαβάζουμε για τις συνέπειες της απεργίας στον Τύπο της εποχής: « Την απεργίαν των αμαξηλατών ησθάνθησαν πολύ οι παρεπιδημούντες ξένοι, οι συνοδεύοντες κηδείας, οι προτιθέμενοι να τελέσουν τους γάμους των και οι… αμαξηλάται!...»
Βεβαίως τότε, έσπευδαν να επωφεληθούν  κάποιοι με γαϊδουράκια που έσερναν κάρα για να μεταφέρουν τουρίστες από τα ξενοδοχεία στην Ακρόπολη με υψηλές τιμές κομίστρων!
Άλλη απεργία που έγινε εκείνο διάστημα ( Νοέμβρης του 1895) ήταν των φυλάκων στις φυλακές Συγγρού. Οι κατάδικοι  μια μέρα πέταξαν τα πιάτα με το φαγητό πάνω σ’ έναν φύλακα κι αυτό εξήγειρε τους συναδέλφους του που αποφάσισαν να απεργήσουν. Συντεταγμένοι αφού έκλεισαν τις φυλακές, μετέβησαν στο υπουργείο Εσωτερικών και επέδωσαν έγγραφη διαμαρτυρία κατά του διευθυντού, επειδή «δείχνει  επιείκεια στους κρατουμένους»  με συνέπεια να είναι απείθαρχοι κι επιθετικοί.
Αλλά σε απεργία κατήλθαν  το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς  και οι αρτοποιοί, διαμαρτυρόμενοι, γιατί, ενώ αυξήθηκε η τιμή στα άλευρα, το ψωμί ήταν καθηλωμένο και το πωλούσαν με ζημιά. Η Αθήνα έμεινε χωρίς ψωμί και  οι αρτοποιοί με διαβήματα τους  στον αστυνομικό διευθυντή Μπαϊρακτάρη ζητούσαν  να υπερτιμηθεί η αξία του ψωμιού κατά πέντε λεπτά. Το σιμιγδάλι κόστιζε 52 λεπτά η οκά και οι αρτοποιοί πωλούσαν το ψωμί 45! Η ζημιά ήταν προφανής. Ο Μπαϊρακτάρης κάλεσε στο γραφείο του  τους αρτοποιούς και ταυτόχρονα και τους εργοστασιάρχες. Μέσα σε μισή ώρα  δόθηκε η λύση. Τους είπε: « Καταργείται η διατίμηση του άρτου και αφήνονται οι αρτοπώλαι εις τον ελεύθερον ανταγωνισμόν»
  Εκτός Αθηνών η πρώτη απεργία σημειώθηκε  στη Σύρο από τους καπνοπώλες που την ανέστειλαν όταν διαπίστωσαν ότι εστρέφετο κατά των συμφερόντων τους…
Και μια περίεργη απεργία! Το Σεπτέμβρη του 1895 ένας ο ιερέας, ο Κων. Πάλλας, έκλεισε τον Ναό κατέβηκε σε απεργία και δεν ασκούσε τα καθήκοντά του. Και ξέρετε το λόγο διαμαρτυρίας;  Επειδή οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού «Κακή Βίγλα» Σαλαμίνας καταψήφισαν στις δημοτικές εκλογές τον υποψήφιο δήμαρχο Γιώργο Πάλλα που ήταν εξάδελφός του! 

*Το άρθρο  δημοσιεύτηκε στη Real News  της 16-1-2011

ΜΑΘΕΤΕ ΠΩΣ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ